در دوران نوجوانی که بلوغ با تغییرات جسمی، عاطفی و اجتماعی همراه است، اضطراب می‌تواند ناشی از ناتوانی در درک این تغییرات، فشارهای محیطی و گاهی عدم حمایت کافی از سوی والدین تشدید شود. اضطراب در کودکان و نوجوانان یکی از مسائل رایج در دوران رشد است که می‌تواند ناشی از فشارهای تحصیلی، تغییرات هورمونی، انتظارات اجتماعی یا حتی محیط خانواده باشد. این اضطراب اغلب به شکل نگرانی مداوم، بی‌قراری یا کاهش اعتماد به نفس نمایان می‌شود. نقش والدین در این دوران بسیار مهم است؛ آن‌ها می‌توانند با ایجاد محیطی امن و حمایت‌گرانه، گوش دادن بدون قضاوت، و تشویق به بیان احساسات، به کاهش اضطراب فرزندانشان کمک کنند. برقراری ارتباط مؤثر و صمیمانه بین والدین و نوجوانان، نه تنها اعتماد و همدلی را تقویت می‌کند، بلکه به نوجوان کمک می‌کند مهارت‌هایی برای مدیریت استرس و افزایش آرامش بیاموزد. راهکارهایی مثل تمرین تنفس عمیق، فعالیت فیزیکی منظم، و تشویق به داشتن برنامه روزانه می‌توانند در کاهش اضطراب تأثیر مثبتی داشته باشند.