پیش از شروع اپیزود یادآوری می‌کنم که درونیابیها به ترتیب هستند و باید از ابتدا گوش داده بشن. منظور از به ترتیب بودن اینه که اگر درون یابی اول و دوم رو‌گوش نکردید درون یابی سوم رو گوش ندید.
همچنین محدودیتی برای دفعات گوش دادن به دورنیابیها وجود نداره، می‌تونید برگردید و درون یابیهای قبل رو هرچند بار نیاز بود گوش کنید.
.
این درونیابی اکیدا برای کسانی که اپیزودهای قبلی رو گوش نکردن یا با اپیزودهای قبلی تجربه‌ی بدی داشتن مناسب نیست.
.
لطفا یک مکان مناسب برای درونیابی پیدا کنید و در وضعیتی که احساس بهتری دارید قرار بگیرید.
هر موقع آماده بودید چشماتون رو ببندید.
.
موسیقی که برای درونیابی انتخاب کردم یک موسیقی تلفیقی طولانی از موسیقی کلاسیک اثر جان سباستین باخ و موسیقی الکترونیکه. ممکنه مورد علاقه خیلی ها نباشه و خیلی ها هم لذت ببرن. ممکنه بهش علاقه نداشته باشید و علاقه مند بشید ممکنه هم نشید. نهایتا با چیزی که علاقه نداشتید و علاقهمند هم نشدید بودن کردید.
این موسیقی فراز و نشیب زیاد داره، یک جاهایی غمگینه یک جاهایی شاده. ممکنه احساسی بشید یا غرق لذت بشید. خیلی شبیه زندگیه که پر از فراز و نشیب های مختلفه.
.
بسیاری از ما هر سال به‌ویژه حوالی سال نو، اهداف زندگیمون رو بازنگری می‌کنیم و هدف‌های کوچیک و بزرگی بهش اضافه می‌کنیم. این اهداف می‌تونه مادی یا غیر مادی باشه. دنبال کردن این هدف‌ها به ما انگیزه و جهت می‌ده و رسیدن با این هدف‌ها برای ما بسیار لذت بخشه.
در کنار اینکه داشتن هدف و چشم‌انداز بسیار مفید و داشتنش می‌تونه به احساسی که ما تجربه می‌کنیم کمک‌کنه در عین حال یک نکته رو نباید فراموش کنیم اون هم خود مسیره.
این که در رسیدن لذتی هست شکی نیست ولی درک اینکه مسیر خودش می‌تونه هدف باشه نیازمند آگاهی و خرده.
کسی که میدونه چطور از مسیر لذت ببره براش اینکه مقصد چی باشه یا حتی بهش برسه یا نه چندان تفاوتی نمی‌کنه.
وقتی نتونی از مسیر و جاده لذت ببری مدام می‌پرسی کی میرسیم و نرسیدن باعث یاس و ناامیدی و حال بد ما میشه. برای کسی که مسیر و هدف براش یکیه دیر و زود معنی نداره.
بسیاری از کسانی که به هدفی با دارما همراه شدن مثل خواب بهتر و کاهش استرس و غیره بعد از یک مدت متوجه شدن که این‌ها فقط بخش کوچیکی از مسیره. خود مدیتیشن کردن بدون هیچ هدفی لذت بخشه.
ما وقتی که به موسیقی گوش میدیم مگه می‌خوایم عجله کنیم به آخرش برسیم؟ ما موسیقی رو گوش میدیم که لذت ببریم نه اینکه زودتر برسیم به آخرش.
.
.
این مسیری که من راجع بهش صحبت کردم یک مسیر هموار بدون پستی و بلندی نیست. هر مسیری رنج و سختی و سرد و گرم داره، هر مسیری اتفاقات غیرقابل پیش بینی داره.
.
.
این موسیقی شبیه مسیر زندگیه. سعی کنید از مسیرش لذت ببرید حتی اگر بعضی جاهاش باب میلتون نباشه.
توجهتون رو بیارید به تنفستون.
.
سعی کنید نفس‌هاتون طوری باشه که با هر بازدم عمیق و عمیق تر درون فضای آگاهیتون فروبرید.
