برای این مدیتیشن لطفا دراز بکشین، چشم هاتون رو به آرومی ببندین، نفس عمیقی بکشین.

ما در این مدیتیشن از ایده ها و فکرهای دیگران  استفاده می کنیم به این خاطر که این تجربه در بدنتون ظاهر بشه و بتونین لطافت و گرمای اون رو در جسمتون تجربه کنید.

آسمون  بزرگ رو تصور کنین، آسمون پر شده از منحنی هایی که به شکل لبخند هستن. چشم های شما هم با کمی بالا رفتن از گوشه های بیرونی می خندن حس کنین که کل ذهنتون لبخند داره. این لبخند در اسمان و چشمان شما جریان داره. حس خوب این لبخند از قلبتون میگذره .

به آگاهیتون کسی یا چیزی رو دعوت کنین  که بودن با اون شخش می تونه حس عشق و دوست داشته شدن رو براتون خلق کنه.

 می تونه حیوون خونگیتون، یک کودک، پدر و مادر، خواهر، برادر یا دوستتون باشه.

به چشم هاش نگاه کنین، صورتش رو خوب ببینین و به خودتون یادآوری کنین حس دوست داشتنی که از این شخص می گیرین که اون چه طور عشقش رو به شما میده، که چه طور زنده بودن، هوش، آگاهی و حقیقت وجودش رو ابراز میکنه‌.

تو این لحظه بهش بگین که ممنونم که هستی یا این که دوست دارم.

شما عمق این رابطه ی قلبی و تعلق خاطر رو حس می کنین، به زندگی که در شما جریان داره توجه کنین، حس بی نظیر بودن و قدرت دوست داشتنی که در شما هست, وجود شما زیبایی ها رو دوست داره و عشق رو برای عشق دوست داره.

دستتون رو روی قلبتون بذارین، گرمای دستتون رو حس کنین به دستتون که وارد مکالمه با باقلبتون میشه توجه کنین. می تونین برای خودتون هر آرزویی که دلتون می خواد بکنین.

با زمزمه ی ذهنی به خودتون بگین

– من در امان هستم، به دور از هر صدمه ی درونی و بیرونی.

– انعکاس این عشق و مهر در من جوانه زده.