برای این مدیتیشن لطفا در حالت نشسته باشین، کمرتون صاف باشه و چشم ها تون رو یواش یواش ببندین.

خودتون رو به شکل دلخواهی از یک ظرف سفالی در نظر بگیرین، به تمام بافت خود تون توجه کنین.

شما ظرفی برای نگه داشتن قضاوت ها، ایده ها، گمان ها، عقاید و نظرات دیگران نیستین.

ما می تونیم با آگاهی از این پیش نویس ها رها بشیم.

با نفس هاتون عمیق و عمیق تر بشین.

تو این لحظه فرمی خاصی رو نگیرین، فقط در فضای بی نهایت حضور داشته باشین.

همه چیز به تو آشکار هست و تو فقط تماشا کن، با من باش!

هیچ جایی بهتر از این بدن نیست و شما جدا از جریان زندگی نیستین بلکه خود زندگی هستین.

شخصی رو به یاد بیارین که با حرف یا کلامش شما رو ناراحت و آزرده خاطر کرده، نظر یا  قضاوت او باعث شده که در قلبتون حس سنگینی همراه با بغض داشته باشین.

نفس عمیقی بکشین.

بهش بگین که تصمیم گرفتم تو رو با تمام قلبم ببخشم، نه به خاطر این که تو اظهار پشیمونی یا عذر برای این حس من کرده باشی، به این خاطر که وجود من لایق صلح و آرامش هست. من از این حس خالی هستم.

 به خودتون بگین، به خاطر این که نظر دیگران رو مهم دونستم ازت معذرت می خوام و از خودم ممنونم که همیشه با من بودی، من فهمیدم که دوست داشتن از قلب من برای من شروع میشه.