این مدیتیشن برای حالت نشسته، یا در حال پیاده روی با چشمان باز و در مکان عمومی طراحی شده.
لطفا یک مکان عمومی از نوع دوم که در مقدمه‌ی فصل شرح دادم انتخاب کنید.
من ترجیحم قدم زدن در خیابون یا وسایل حمل و‌نقل عمومی هستش.
اگر می‌خواید پیاده روی کنید تا جایی که می‌تونید سرعت قدم‌هاتونو بیارید پایین، اگر مایلید بنشینید یا مجبور هستید بایستید به وضعیت بدنتون کاملا آگاه باشید.
اگر مجبور شدید مکانتونو عوض کنید این کاملا طبیعیه و بخشی از تمرین هستش. پس اگر در وسیله‌ی نقلیه عمومی هستید هیچ جای نگرانی نیست.
لطفا چند نفس عمیق بکشید و حضورتون رو در فضایی که هستید احساس کنید.
.
.
به احساسی که در پاها بر اثر راه رفتن، ایستادن یا نشستن در جریان هست توجه کنید.
.
.
.
به حال و مودی که تجربه می‌کنید توجه کنید. پرانرژی، بی حوصله، خسته، خواب آلود، بی انگیزه، مضطرب، آروم و ریلکس یا هرچیز دیگه‌ای.
.
.
توجهتونو بیارید به وجه دیداری آگاهیتون.
به کل فضایی که مقابلتون می‌بینید آگاه بشید.
بخشی از بدنتون، افراد دیگه، بخشی از خیابون یا وسیله‌ی نقلیه.
.
.
تا جایی که می‌تونید نگاهتونو باز کنید تا هرچیزی مقابلتون هست در وجه بصری آگاهیتون قرار بگیره.
.
آیا می‌تونید بگید وجه دیداری آگاهیتون چقدر وسیعه؟
آیا می‌تونید بگید کجاست؟
.
.
توجهتونو بیارید به صدا های اطرافتون.
به این صداها یا هم‌همه ای که می‌شنوید خوب توجه کنید.
آیا براتون آزار دهنده‌است یا کاملا بی اهمیت هستن؟
.
.
حالا یک موسیقی که خیلی بهش علاقه دارید رو توی ذهنتون مرور کنید.
.
.
چه تفاوتی بین صدای موسیقی و هم همه‌ی این مکان شلوغ وجود داره که اون اذت بخشه و این یکی می‌تونه آزار دهنده باشه؟
.
.
اگه دو سال تمام توی یک اتاق بسته فقط این موزیک‌براتون پخش میشد و الان موقعیتی فراهم شده بود که برید بیرون و مردمو ببینید از تک تک همین سر و صداهایی که ممکنه براتون آزار دهنده باشه لذت می‌بردین.
.
.
این صدا ها نیستن که شمارو آزار میدن، نحوه نگرش شماست‌که اونهرو لذت بخش یا آزار. هنده میکنه.
.
.
یه موسیقی که ممکنه ۱۰ سال پیش عاشقش بودید ممکنه الان براتون آزار دهنده یا احمقانه باشه. اینجا چی عوض شده؟ موسیقی تغییر کرده؟
تنها رویکرد شما بهش عوض شده.نگاه یا سلیقه یا هرچیز دیگه‌ای که می‌خواید اسمشو بزارید.
.
.
به آدم‌هایی که دور برتون می‌بینید توجه کنید.
به زندگی که با سرعت در حال جریانه
.
.
این همه رفت و آمد و تلاش برای چیه؟
.
.
آیا فقط برای اینه که پول در بیارن ؟ یا کاری انجام بدن که مفید باشن و احساس خوبی داشته باشن؟ یا سرشونو گرم کنن؟ یا هرچیز دیگه ای. خوب بهش فکر کنید.
.
.
.
هرچیزی که هست یک هدفه در ذهن من و شما و دیگرانی که اون بیرون با فاصله‌ی‌مشخصی از خودتون می‌بینید.
.
ماییم که بهش ارزش می‌دیم.
.
اگر تا به حال بهش فکر نکردید الان دقیقا زمانیه که فکر کنید چرا اینجا، دقیقا همینجایی که صدای منو می‌شنوید قرار دارید.
.
.
.
اصن من و شما و بقیه مردم پولو واسه چی میخوایم؟ آیا خود پولو میخوایم یا میخوایم باهاش یه کاری بکنیم و برای اون‌کار پول‌می‌خوایم.
مثلا میخوایم چیزی بخوریم. یا چیزی بخریم.
.
پول کاغذی یا اون عدد حساب بانکی اگه نتونید باهاش چیزی بخرید یا کاری بکنید هیچ ارزشی نداره.
خوب حالا اون چیز هرچیزی که هست مثلا غذا، یا یه وسیله مثل لباس، گوشی، ماشین، خونه یا یه خدمت مثل درمان، آموزش یا حتی کمک به دیگران و دهش یا هرچیز دیگه‌ای رو برای چی میخوایم؟
.
.
شاید این سوالات خیلی بدیهی باشه ولی وقت بگذارید و بهش فکر کنید.
آره درسته ما همه‌ی این کارهارو می‌کنیم که زنده باشیم و سالم باشیم ولی بازهم سوال بعدی اینه که این همه تلاش می‌کنیم که سالم باشیم که چی بشه؟
.
.
جواب من اینه: که ازش لذت ببرم. از غذا و پوشاک و هرچیزی که می‌خرم لذت ببرم.
ما نه تنها پول در میاریم که لذت ببریم بلکه هرکاری که می‌کنیم به هدف لذته. منظورم لذت‌های مادی نیست فقط. لذت رشد فردی و خلاقیت، لذت کمک به دیگران، لذت عشق و مهربونی. لذت باهم بودن. لذت عبادت یا هرچیز دیگه‌ای که براتون لذتبخشه.
.
.
.
نکته اینه که لذت توی رسیدن نیست فقط. بیشترش توی مسیره. همین مسیری که توش هستید.
توجهتون بیارید به تنفستون.
.
.
اگر دوست دارید و امکانش هست برای چند لحظه‌چشمتونو ببندید.
.
این لحظه رو تمام احساسات خوشایند و ناخوشایندش درآغوش‌بکشید
این لحظه به‌خودی خود کامل و لذت بخشه.
.
.
قدردان این لحظه باشید و از از همین لحظه نهایت لذت رو ببرید.
اگر‌از هیچ‌کدوم از این چیزا لذت نمی برید باید یک بازنگری اساسی روی ارزش هاتون انجام بدید. مفصل در دارما کلینیک راجبش صحبت کردیم. وقت بگذارید و گوششون بدید.
از همراهیتون سپاس گزارم
