ارتباط والدین با نوجوانان یکی از مهم‌ترین عوامل در شکل‌گیری شخصیت آن‌ها و گذر موفق از دوران بحرانی نوجوانی است. در این دوره، نوجوانان به دلیل تغییرات جسمی، روانی و اجتماعی، ممکن است حساس‌تر و گاهی غیرقابل پیش‌بینی شوند. والدین باید مهارت‌های ارتباطی خود را تقویت کنند تا بتوانند به‌جای کنترل محض، به راهنمایی و همراهی با نوجوان بپردازند. مهارت شنیدن فعال، احترام به افکار و احساسات نوجوان و پرهیز از قضاوت سریع نقش کلیدی در ایجاد رابطه‌ای سالم ایفا می‌کنند.

شناسایی چالش‌ها نیز گامی مهم در ایجاد ارتباط مؤثر است. از جمله چالش‌های رایج می‌توان به اختلاف‌نظر در ارزش‌ها و سبک زندگی، فشارهای اجتماعی و تحصیلی و همچنین نیاز نوجوان به استقلال اشاره کرد. به جای فشار آوردن یا تحمیل دیدگاه‌ها،بهتراست والدین تلاش کنند با ایجاد فضایی امن و حمایت‌گرایانه، حس اعتماد و صمیمیت را در رابطه تقویت کنند. گفتگوی باز، همراه با پذیرش اشتباهات و تشویق به ابراز احساسات، پایه‌ای محکم برای ارتباطی سالم بین والدین و نوجوان است که به رشد شخصیت، کاهش اضطراب و تقویت اعتماد به نفس نوجوان کمک می‌کند.