این لحظه برای این است که معبدی که در آن زندگی می‌کنیم را پر از آرامش کنیم. این معبد با ارزش از جسم، انرژی، ذهن، روان و احساسات ما ساخته شده است.
هدف از داشتن این تجربه بودن در حالتی ریلکس است که در عین حال هوشیار و آگاه می‌مانیم.
در فضایی آرام باشید و خودتان را در حالت شاواسانا که همان حالت دراز کشیده است قرار دهید و دست و صورتتان به سمت بالاست و پاهایتان را هم عرض شانه‌هایتان قرار دهید.
چشم‌هایتان را به آرامی ببندید.
کششی را به بدنتان بدهید که به ریلکس کردن شما کمک می‌کند.
نفس‌های عمیق بکشید.
این حالت سکوت و سکون بدنتان را حس کنید.
و حالا به صدای تنفس‌تان گوش کنید، ضربان قلبتان را حس کنید و به ذهنتان اجازه دهید که آرام و آرام‌تر شود.
دمی (که آرامش را به درون من می‌آورد)
بازدمی (که استرس را از بدن من رها می‌کند)
این کار را سه بار با هم انجامش می‌دهیم
ازتان می‌خواهم که گفته‌ی مثبتی را با خودتان در حالت سکوت بگویید.
این گفته می‌تواند این باشد که:
– من خوشحالم و سالم
یا این که
– من پر از صلح و آرامشم
لطفاً این گفته‌ی مثبت را در قالب زمان حال چندین بار به خودتان بگویید.
در این لحظه موج تازه و آرامی را حس کنید که از انگشتان پاهایتان وارد بدنتان می‌شود، کف و روی پاهایتان، ساق، زانوهایتان و قسمت بالای پایتان را لمس می‌کند.
و حالا این موج قسمت زیر شکم، نشیمنگاه، خود شکم، قفسه‌ی سینه‌تان، شانه‌ها، بازوها، آرنج‌ها، مچ‌ها و کف دست‌هایتان، و همگی انگشت‌هایتان را لمس می‌کند.
و این موج گلو، گردن، چانه، دهان، گونه‌ها، بینی، چشم‌ها، ابروها و پیشانی و سر شما را غرق آرامش خودش می‌کند.
