مجددا لازمه تکرار کنم موسیقی برای مدیتیشن به هدف درونیابی برای ریلکس کردن و خوابیدن نیست و قرار نیست ما اینجا حالمون خوب بشه، بلکه قراره با هرچزی که از درونمون میاد بودن کنیم. قراره مشاهدش کنیم و ببینیم ماهیتش چیه. ماهیتش ممکنه غم باشه، ممکنه خشم، ترس، اضطراب، شادی یا هرچیز دیگهای باشه.
ما فقط قرار مشاهدهگر باشیم، نه قراره بهش توجه کنیم نه بهش بیتوجهی کنیم .
ما اینجا قراره فضایی باشیم برای هرچیزی که ظهور میکنه. وقتی میگم هر چی یعنی حتی اگه دیدین تو دقیقه اول کلافه شدین و موسیقی مورد پسندتون نیست یکم تامل کنید و ببینید وقتی چیزی مورد پسندتون نیست یا باب طبعتون جلو نمیره یا انتظار چیز دیگهای داشتید چی توی این فضا ظاهر میشه. احساسش رو خوب نگاه کنید و بهش آگاه بشید.
خب بریم سراغ کار اصلیمون.
لطفا یک مکان مناسب انتخاب کنید که بتونید بنشینید، دراز بکشید.
ما با چشمای باز شروع میکنیم.
لطفا سعی کنید نگاهتون رو باز کنید. یعنی اینکه به جای اینکه به یک نقطه خیره بشید سعی کنید کل فضای مقابلتون رو مشاهده کنید. چشم ما این قابلیت رو داره که مثل لنز دوربین روی چیزی تمرکز کنه یا مثل لنز واید عمل کنه. پس لطفا تا زمانی که ازتون بخوام چشاتون رو ببندید این دید باز رو حفظ کنید.
لطفا با یک شماره یک نفس عمیق از بینی بکشید تا جایی که ششهاتون کاملا پر بشه. حالا میخوایم با ۵ شماره آروم از دهان بازدم انجام بدیم.
نفس عمیق، (بازدم از دهان ۲-۳-۴-۵)
.
.
یکبار دیگه
نفس عمیق، (بازدم از دهان ۲-۳-۴-۵)
.
.
یکبار دیگه
نفس عمیق، (بازدم از دهان ۲-۳-۴-۵)
.
.
ازتون میخوام چند بار دیگه این کار رو انجام بدین.
اجازه بدین تنفستون به ریتم طبیعیش برگرده.
.
.
حالا به فضای مقابلتون که در آگاهی شما گسترده شده توجه کنید.
این فضا هم مثل صداها، احساسات و افکار شما در فضای آگاهیتون ظاهر شده.
اگه توی خونه، محل کار، خیابون یا در دل طبیعت هستید هیچ تفاوتی نمیکنه چون ما قراره تا چند لحظهی دیگه کل این فضا رو غیبش کنیم.
.
.
هرموقع آماده بودید چشماتون رو ببندید.
.
فضای مقابلش شما با هرچیزی که درونش بود ناپدید شد.
دیگه مهم نیست توی یک چاردیواری باشید یا یک قصر، وسط خیابون باشید یا لب ساحل، روی کرهی زمین باشید یا مریخ، الان شمایید و تاریکی و صدای من و افکاری که قراره مدام در خونهی ذهنتون رو بزنن و شما در رو براشون باز کنید. نگاهشون کنید تا حسابی توی خونهی ذهنتون بچرخن و بعد هم راهشون رو بکشن و برن. شما نه بیرونشون کنید نه مزاحمشون بشید.
کسایی که با افکار منفی مقابله میکنن بدونن که اگه در رو براشون باز نکنید اونا در رو محکم تر میزنن و اگه بازم باز نکنید دزدکی وارد خونتون میشن یا با لباس مبدل میان. مثلا غم خودش رو با لباس مبدل توجه، و حسادت با لباس مبدل خشم وارد میشه.
پس به جای مقابله، اجازه بدید وارد بشن، یکم مهمونتون باشن و مثل هر مهمون دیگهای دیر یا زود میرن.
حالا ازتون میخوام کمی عمیق تر به این تاریکی که کاملا هم تاریک نیست توجه کنید. سعی کنید با دقت به چیزهایی که درون این تاریکی ظاهر میشن نگاه کنید.