توصیه‌های مهم برای شنوندگان سری «درون‌یابی»
اپیزود‌های “درون‌یابی” با هدف ایجاد فضایی برای تجربه‌های عمیق درونی و عرفانی طراحی شده‌اند. با این حال، برخی افراد در شرایط خاص می‌توانند تأثیرات نامطلوبی در پاسخ به این برنامه‌ها داشته باشند. در اینجا دلایل علمی توصیه نکردن این برنامه‌ها به افراد با شرایط خاص توضیح داده شده است:
مشکلات قلبی و ریوی
تمرینات تنفسی عمیق که در این اپیزودها استفاده می‌شود، می‌توانند سبب تغییر در فشار خون و ریتم قلب شوند. افرادی که دچار ناراحتی‌های قلبی هستند ممکن است در پاسخ به این تغییرات دچار مشکلات جدی‌تری شوند، زیرا سیستم قلبی-عروقی آن‌ها قادر به تطابق با این تغییرات نیست. همچنین، تغییر در الگوهای تنفسی می‌تواند بر روی اکسیژن‌رسانی به بدن تأثیر بگذارد که برای افراد با بیماری‌های ریوی خطرناک است. افراد با بیماری‌های نظیر نارسایی قلبی، آریتمی قلبی، یا بیماری‌های انسدادی مزمن ریوی (COPD) ممکن است در مواجهه با این تمرینات دچار علائمی چون تنگی نفس، درد قفسه سینه، یا تپش قلب شدید شوند. بنابراین، این افراد باید قبل از شروع هر نوع تمرین تنفسی یا مدیتیشن عمیق، با پزشک خود مشورت کنند.
اختلالات روانی شدید
تمریناتی که بر تغییر حالت ذهنی تمرکز دارند، می‌توانند تأثیرات ناپایداری را برای افرادی که دچار اختلالات روانی شدید هستند، به دنبال داشته باشند. این امر به دلیل توانایی پایین‌تر این افراد برای مقابله با تجربیات عاطفی شدید یا تغییرات در ادراک است. برای مثال، تجربیات عمیق مدیتیشن ممکن است در افراد با اختلالات خلقی، تجارب توهم‌زا یا بازآفرینی تجارب تروماتیک را فعال سازند.
اختلالات شدید روانی شامل اسکیزوفرنیا، اختلال دوقطبی، و هر نوع اختلال دیگری است که فرد به دلیل آن تحت درمان دارویی و روانپزشکی قرار دارد. این اختلالات معمولا با نوسانات شدید در تفکر، احساسات و رفتارها مشخص می‌شوند و می‌توانند تأثیر عمیقی بر زندگی روزمره و توانایی‌های اجتماعی، شغلی، و شخصی فرد داشته باشند. برای مثال، افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا ممکن است در طول مدیتیشن دچار توهمات صوتی یا دیداری شوند که این تجربیات می‌توانند بسیار پریشان‌کننده باشند. در افراد با اختلال دوقطبی، مدیتیشن‌های عمیق ممکن است فازهای مانیک یا افسردگی شدید را تحریک کنند.
اختلالات روانی خفیف‌تر
در مقابل، تغییرات خلقی زودگذر فصلی، افسردگی‌های خفیف، و اضطراب‌های روزمره جزو اختلالات شدید محسوب نمی‌شوند. این شرایط معمولا با علائم کمتر شدید و کوتاه‌مدت مشخص می‌شوند و اغلب اوقات با تغییرات سبک زندگی، مراجعه به درمانگر یا مداخلات خودیاری ی قابل مدیریت هستند. افراد مبتلا به این نوع از اختلالات معمولا قادرند به فعالیت‌های روزمره خود ادامه دهند بدون اینکه نیاز به مداخلات پزشکی عمده‌ای داشته باشند. برای مثال، افرادی که از اضطراب‌های روزمره رنج می‌برند، می‌توانند از تکنیک‌های مدیتیشن برای کاهش استرس و افزایش آرامش استفاده کنند.
توصیه‌های کلی
اگرچه مدیتیشن و تمرینات تنفسی می‌توانند فواید بسیاری برای سلامت جسمی و روانی داشته باشند، اما برای افرادی با شرایط خاص، مهم است که قبل از شروع هر گونه برنامه مدیتیشن یا تمرین تنفسی عمیق، با یک پزشک یا متخصص سلامت روان مشورت کنند. این افراد باید از تکنیک‌هایی که برای شرایط خاص آن‌ها مناسب است استفاده کنند و از تکنیک‌هایی که ممکن است برای آن‌ها مضر باشد، اجتناب کنند.