این مدیتیشن با حضور شخص دوم انجام میشه، می‌تونه همسر، دوست، عضو خانواده یا شهصی که ارتباط عاطفی دارید باشه.
بهتره شخصی رو انتخاب کنید که با مدیتیشن آشنا باشه.
یک‌جای ساکت و بدون مزاحمت انتخاب کنید، روبروی هم بنشنید به طوری که صورت فرد مقابلتونو کامل ببینید.
.
هر موقع آماده بودید چشم‌هاتونو ببندید، چند نفس عمیق بکشید و بدنتونو کاملا ریلکس کنید.
تمرکزتونو بیارید روی بدنتون، بدنتون رو ریلکس کنید و‌ هر گرفتگی احساس می‌کنید آزاد کنید.
.
در طول این مدیتیشن اگر حواستون پرت شد با متانت و بردباری توجهتونو برگردونید روی مدیتیشن.
.
.
چشماتونو باز کنید،
.
توجهتنونو بیارید به صورت فرد مقابلتون.
.
.
.
تمرکزتونو بیارید به چشم‌ها، سعی کنید به چیز توجه نکنید.
ممکنه در ابتدا این کار سخت باشه، اما ادامه بدید و نگاهتونو منحرف نکنید.
.
.
.
افکار و احساساتی رو که پس از نگاه کردن به چشم‌ها دارید رو‌‌مشاهده کنید.
خنده، بغض، لرزش، خجالت، ترس، خشم، عشق…
.
.
.
آیا افکار بی وقفه وارد ذهنتون میشن؟ صدایی از سمت شخص‌مقابل تو گوشتون می‌پیچه؟ خودتونو اونو قضاوت می‌کنید؟
.
.
.
سعی نکنید به‌ جای شخص مقابلتونو فکر کنید، هرباری که به جای شخصی فکر می‌کنید دارید قضاوت ‌انجام می‌دید.
شما نمی‌تونید جای شخص دیگه‌ای باشید یا فکر کنید.
.
.
.
مجددا چشم‌هاتونو ببندید. اجازه بدید ذهنتون هر جایی که می‌خواد بره و به هرچیزی که میخواد فکر کنه. شما فقط اونو مشاهدش کنید.
.
.
.
توجهتونو بیارید به صدای من.
چهره‌ی شخص مقابلتونو توی ذهنتون با یک لبخند تصور کنید و اجازه بدید این تصویر توی ذهنتون بمونه.
.
.
.
چشماتونو باز کنید.‌
سعی کنید این تصویر لبخند رو در طول روز توی ذهنتون مرور‌ کنید.