اول از همه یادآوری میکنم ما در این فصل در مورد نحوهی شناسایی و تشخیص درست احساسات صحبت میکنیم. اگر اپیزودهای قبلی رو گوش ندایدن توصیه میکنم حتما به ترتیب گوش بدین و از اپیزود اول شروع کنید.
فرهنگ و اجتماع، حفظ ظاهر، تلاش برای حفظ یک موقعیت و یا حفظ بقا همه و همه عواملی هستن که میتونن در نحوهی بروز احساسات ما و تشخیص اونها تاثیر بگذارن و حتی ممکنه باعث بشن که ما احساساتمون رو انکار یا سرکوب کنیم.
ما ممکنه روزانه احساسات مختلفی رو تجربه کنیم ولی نتونیم به درستی اونها رو بروز بدیم. چون ممکنه با بروز دادنشون توسط فرهنگ و اجتماع، یا خانواده و دوستامون طرد بشیم و یا اینکه بقای ما به خطر بیفته، و یا موقعیت و وجههی شخصیمون به خطر بیفته، و این کار اونقدر تکرار میشه که این احساس در ما سرکوب میشه و ما اصلاً متوجهش نمی‌شیم. اغلب این احساسات خودشون رو به شکل‌های دیگه در وجود ما نشون میدن. مثلاً نشون دادن ذوق و هیجان در لحظه که فرد داره تجربش می‌کنه در بعضی از جوامع و فرهنگ‌ها “خودنمایی” تلقی میشه و ممکنه باعث سرزنش یا طرد شدن از سمت جامعه، خانواده یا دوستان بشه که در این صورت فرد ترجیح میده احساسش رو سرکوب کنه و از بروز و بیانش خودداری کنه. و با تکرار این کار فرد دیگه قادر به تشخیص اون احساس نیست چون اون احساس خودش رو به شکل یک احساس دیگهای نشون میده، مثلا ممکنه فرد دچار کاهش عزت نفس، احساس انزوا و تنهایی و یا دچار استرس و اضطراب بشه.
.
.
.
اول از همه ازتون میخوام یک کاغذ و قلم بیارید.
حالا یک جای آروم و راحت پیدا کنین، جایی که هیچ سر و صدایی نباشه… بنشینید یا دراز بکشید، هر طور که راحتید.
.
ازتون میخوام چند نفس عمیق بکشین…
حالا بدنتون رو ریلکس کنین، دندوناتون رو به هم فشار ندین، زبان رو از سقف دهان جدا کنین، دستاتون رو اگر مشت کردین باز کنین، و شونه‌هاتون رو به حالت ریلکس در بیارین. لطفاً هیچ عضله منقبضی تو بدنتون وجود نداشته باشه.
حالا با هم یک تکنیک تنفسی انجام میدیم. ریتم تنفسها به این شکل باشه: با ۴ شماره از طریق بینی دم انجام بدید، با ۷ شماره حبس و سپس با ۸ شماره از طریق دهان بازدم کنید.
دم ۲ ۳ ۴
حبس ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷
بازدم ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ ۸
حالا با این الگوی تنفسی ادامه بدین.
.
.
حالا توجهتون رو بیارید به احساساتتون… هر احساسی که در این لحظه تجربه میکنین رو با جزئیاتش بنویسین ، اینکه این احساس چه تغییرات فیزیکیای در بدنتون به وجود آورده؟، چه چیزی باعث به وجود اومدن این احساس در شما شده، چرا این موضوع باعث به وجود اومدن این احساستون شد؟ داستان پشت این احساس چیه؟، اغلب موقعهایی که این احساس رو تجربه میکنین چه چیزی باعث به وجود اومدنش میشه؟
ازتون میخوام بدون وقفه هر چیزی که در رابطه با این احساستون به ذهنتون میاد رو به روی کاغذ بیارین. تو این مرحله لازمه که با خودمون روراست باشیم و هیچ چیزی رو انکار یا سرکوب نکنیم. موقع نوشتن ممکنه ضربان قلبتون بالا بره، احساس تنگی نفس داشته باشین و یا حتی گریه کنین، همهی این واکنشها طبیعی هستن بنابراین ازتون میخوام صبر باشین و به نوشتن ادامه بدین.
لطفا اپیزود رو متوقف کنین و نوشتن رو شروع کنین.
.
.
.
.
حالا لطفاً چند نفس عمیق بکشین و خودتون رو آروم کنین…
کل بدنتون رو بررسی کنین، اگر درد یا گرفتگی در اون احساس میکنین اون رو رها کنید.
.
.
سرکوب یا انکار احساسات می‌تونه منجر به یک رشته عواقب منفی روانشناختی و فیزیولوژیکی بشه که به سلامت کلی فرد آسیب می‌رسونه. و از نظر روانی، این رفتار می‌تونه منجر به استرس مزمن، اضطراب، و افسردگی بشه، همچنین ممکنه توانایی فرد برای برقراری و حفظ روابط سالم و معنادار رو مختل کنه.
.
هر احساسی که در وجودتون هست رو بپذیرین و به خودتون اجازه بدید تجربش کنین، حتی اگر سخت باشه، چون این احساسات جزئی از تجربه‌ی انسانی شماست و آگاهی به اونها شما رو به سمت درک عمیق‌تری از خود، هدایت می‌کنه.
.
از اینکه با ما همراه هستید و ما رو به دیگران معرفی میکنید از شما سپاسگزاریم.
