[حالت مدیتیشن]
همین‌طور که توجهتون به تنفستونه، به صداهای اطراف گوش بدید.
صدای رفت‌و‌آمد ماشین‌ها، صدای پرنده‌ها، صدای صحبت افراد دیگه یا سر و صداهای اضافی محیط.
اجازه بدید ذهنتون هر صدایی رو از همان لحظه‌ی ظاهر شدن مشاهده کنه.
این صداها می‌آیند و می‌روند و هیچ صدایی همیشه ماندگار نیست.
شما در این لحظه نه می‌توانید صداها رو تغییر بدید، نه متوقف‌شان کنید، بلکه فقط می‌توانید به آن‌ها گوش بدید.
افکار هم بسیار مشابه این صداها هستند، می‌آیند و می‌روند، ماندگار نیستند و شما فقط می‌توانید مشاهده‌شان کنید.
تمام این پدیده‌ها در همان فضای آگاهی اتفاق می‌افتند، صداها، افکار، تصاویر و احساسی که ما در بدنمان تجربه می‌کنیم.
مجدداً سعی کنید به صداهایی که در اطراف شنیده می‌شود توجه کنید، و سعی کنید روی یک صدا تمرکز کنید.
در دقیقه‌ی آخر لطفاً مجدداً توجهتان را بیاورید روی تنفس‌تان و سعی کنید کاملاً به آن آگاه باشید.
بسیار خوب، چشماتان را باز کنید.
همان‌طور که متوجه شدید، مدیتیشن همیشه نیاز به یک محیط ساکت ندارد، همیشه نیازی نیست چیزی را تصور کنید یا فقط روی تنفس تمرکز کنید.
خود این صداها می‌توانند مرکز توجه برای مدیتیشن ما باشند.
تمرین این است که رویدادهای اطرافمان را به فضای آگاهی‌مان بیاوریم.
امروز سعی کنید به صداهای اطرافتان توجه بیشتر کنید، در زمان‌های پرتنش فقط چند لحظه سکوت کنید و به صداها گوش بدید.
باز هم از همراهی شما سپاسگزارم.
