ما قراره در‌مورد نشخوارهای ذهنی که معمولا از حسرت گذشته یا ندامت و‌سرزنش کارهای انجام‌شده یا نشده یا اضطراب آینده نشات می‌گیرن و مدام ذهن مارو بمبارون می‌کنن و باعث کلافگی و سردرگمی ما و یا حتی پرخواشگری و ترس و اضطراب ما میشه صحبت کنیم و گرنه مرور خاطرات و توانمندی تصور مجددا گذشته و تخیل آینده و ندای درونی ابزارهایی قدرتمند برای انسان محسوب میشه به شرطی که افسار این توانمندی رو به دست بگیریم و به خلبان خودکار ذهنمون واگذراش نکنیم در غیر این صورت سخنگوی خاموش درونی ما افسار رو در دست می‌گیره.
