لطفاً یک مکان ساکت و آرام انتخاب کنید و بنشینید.

قرار است مجدداً تمرین انگشت اشاره را انجام دهیم.

یکی از دست‌هایتان را بالا بیاورید و با انگشت اشاره به سمت خود بدون سرتان اشاره کنید.

الان انگشتتان دارد به فضایی که شما هستید و از آن به دنیا نگاه می‌کنید اشاره می‌کند.

نیازی نیست به چیز خاصی فکر کنید یا جلوی افکار یا احساساتتان را بگیرید.

فضایی که شما از آن به دنیا نگاه می‌کنید یک فکر یا احساس نیست بلکه جایی است که افکار و احساسات از آن سرچشمه می‌گیرند.

دستتان را پایین بیاورید.

توجهتان را به وجه دیداری آگاهیتان که در فضای بی‌نهایتی که هستید گسترده شده، بیاورید.

این‌فضا خالی است و رنگ‌ها و شکل‌ها را دریافت می‌کند و به یک تصویر تبدیلش می‌کند.

این تصویر یکتا در‌فضای‌ آگاهی شما‌ گسترده شده و درون چیز دیگری نیست.

توجهتان را به تنفستان بیاورید.

حس تنفس ‌در فضای آگاهیتان به وجود می‌آید.

حالا به حسی که در کل بدنتان جریان دارد توجه کنید.

این احساس در فضای خالی شما به وجود می‌آید.

حالا چشم‌هایتان را ببندید.

تاریکی فضا را پر می‌کند.

هر فکری که ظاهر شود توجه کنید که دارد در فضای خالی آگاهی شما ظاهر می‌شود.

توجه کنید که افکار و احساسات مزاحم این فضا نمی‌شوند.

سعی نکنید که جلوی فکر کردنتان را بگیرید.

شما فضایی هستید که تمام افکار درونش می‌آیند و می‌روند.

دست راستتان را محکم مشت کنید.

احساس سفت شدن عضلات دست در فضای آگاهی شما ظاهر می‌شود.

توجه کنید که این احساس هیچ تأثیری روی فضای آگاهی شما نمی‌گذارد.

این فضا غیرقابل تغییر و تأثیرناپذیر است.

رها از هرگونه تنش، ترس و اضطراب.

حالا دستتان را باز کنید.

اگر احساس تنش فیزیکی یا ذهنی، ترس یا اضطراب دارید توجه کنید که در فضای آگاهیتان در حال رخ دادن است.

این احساسات روی فضایی که شما هستید هیچ اثری نمی‌گذارند.

این فضا هر چیزی را به همان شکلی که هست می‌پذیرد.

فضای آگاهی شما خیلی آرام به هر چیزی که رخ می‌دهد جواب مثبت می‌دهد.

فضای شما هیچ مقاومتی به چیزی که اتفاق می‌افتد نشان نمی‌دهد.

هر مقاومتی یک فکر دیگر است، پس فضا به آن هم جواب مثبت می‌دهد.

شما می‌توانید صداهایی را بشنوید که می‌آیند و می‌روند.

صداها در سکوت آگاهی شما می‌آیند و می‌روند.

شما می‌توانید عکس‌العمل نشان بدهید یا ندهید.

هر عکس‌العملی هم از یک فکر یا احساس نشأت می‌گیرد که در فضای آگاهی شما به وجود می‌آید.

حالا چشم‌هایتان را باز کنید.

فضا پر می‌شود از رنگ‌ها و شکل‌ها.

به وجه دیداری آگاهیتان توجه کنید که وسیع و بدون مرز است.

به تنفستان توجه کنید.

و به آرامش و سکوتی که دارید.

به احساسی که در بدنتان دارید توجه کنید.

به افکارتان توجه کنید که در فضای آگاهی بدون ذهن شما می‌آیند و می‌روند.

حالا چند نفس عمیق بکشید و بروید به کارتان برسید.

ممنون از همراهیتان.