در این اپیزود، به پیشینه و بنیان‌های فلسفی مدیتیشنهای شرقی می‌پردازیم؛ شیوه‌هایی که طی قرون متمادی، انسانها را در مسیر کشف درون، آرامش ذهن و اتصال با حقیقت یاری کرده‌اند. از ویپاسانا و ذاذن تا مانترا و مدیتیشنهای تائویی، با نگاهی اجمالی به این مکاتب، دریچه‌ای به دنیای تأمل و سکون گشوده می‌شود.
مدیتیشن یکی از قدیمیترین راه ها برای اتصال به خود درونی و کشف آرامشه که ریشه در تمدنهای شرقی داره هزاران سال پیش در معابد کوه ها و جنگلهای آسیا افرادی به دنبال پاسخ به سؤالات بنیادی زندگی بودن ما کی هستیم؟ این جهان کجاست؟ این رنجها چرا به وجود اومدن؟” از دل همین پرسش ها مدیتیشن زاده شد؛ سفری به عمق ذهن و فراتر از اون و مدیتیشنهای شرقی مجموعه ای از روشهای عمیق و متنوعن که ریشه در فرهنگها و آیینهای باستانی آسیا دار این روشها در طول قرنها توسعه یافته و هر کدوم با فلسفه ای خاص ابزاری برای آرامش ذهن، شناخت درونی و اتصال به حقیقت معرفی شدن در ادامه با برخی از مهمترین این تکنیکها آشنا میشیم.
یکی از قدیمی ترین و بنیادی ترین تکنیکها ویپاسانا که در بودیسم هندی شکل گرفته و بر مشاهده عمیق و بدون قضاوت احساسات و افکار تأکید دار این روش فرد رو به درکی روشن تر از ماهیت گذرا و موقتی زندگی هدایت میکنه در همین مسیر آیین بودیسم در چین و ژاپن به روشهای خاصی مثل ذاذن و شیکانتازا تکامل پیدا کرد ذاذن که قلب مکتب ذن ست بر نشستن در سکوت و تمرکز بر تنفس تأکید دارد و فرد رو به سادگی و حضور کامل در لحظه فرا میخونه شیکانتازا که به معنای “فقط نشستن” هست این ایده رو گسترش میده و فرد ر به رها کردن هرگونه تلاش ذهنی و پذیرش کامل لحظه حال دعوت میکن.
در بودیسم روش دیگه ای به نام متا یا مدیتیشن عشق و مهربانی معرفی شد. این تکنیک به تقویت حس شفقت و محبت نسبت به خود و دیگران میپرداز و با ارسال نیت خیر به تمام موجودات، حس همبستگی عمیقی ایجاد میکنه از سوی دیگه در سنت و دایی هند مدیتیشن مانترا به عنوان راهی برای تمرکز ذهن و ارتباط با انرژی کیهانی شکل گرفت. این روش با تکرار یک عبارت مقدس مانند “اوم”، آرامش و آگاهی عمیقی رو برای فرد به ارمغان میاره فلسفه های چینی هم سهم قابل توجهی در شکل گیری مدیتیشنهای شرقی دارن چی گونگ و مدیتیشن تائوئیستی که در تائوئیسم ریشه داره بر هماهنگی انرژی درونی و اتصال با طبیعت تأکید دارن این روشها با ترکیب تنفس عمیق، حرکات آرام و تمرکز ذهنی راهی برای بهبود سلامت جسمی و ذهنی ارائه میده.
یکی دیگه از روشهای برجسته در بودیسم تبتی زوگچن هست که به معنای “کمال” بزرگ” شناخته میشه این مدیتیشن بر شناسایی طبیعت بنیادین و خالص ذهن تأکید داره و فرد و به تجربه آگاهی ناب هدایت میکنه در کنار اون در ژاپن روشهایی مثل یا مو شکل گرفتن که بیشتر با هماهنگی انرژی درونی و اتصال به طبیعت سروکار دارن و شباهتهایی به تکنیکهای تائویی مانند تای چی دارن.
مدیتیشن های شرقی به لطف انتقال فلسفه های آسیایی به غرب در قرن بیستم جهانی شدن. الن واتس، فیلسوف، نویسنده و سخنران بریتانیایی-آمریکایی، یکی از چهر ههای کلیدی در معرفی مدیتیشن، ذن و فلسفه شرقی به مخاطبان غربی بود. او با نگرشی ترکیبی، تلاش کرد مفاهیم پیچیدهی فلسفه های بودیسم، دائوئیسم و هندوئیسم را با روانشناسی مدرن و فرهنگ غرب پیوند بزند. واتس معتقد بود که انسان باید خود را از توهم جدایی از جهان رها کند و با پذیرش لحظه حال، آرامش درونی را تجربه نماید.
این مدیتیشنها هر چند در ظاهر متفاوتان همگی در یک هدف مشترکن هدایت فرد به سوی آرامش آگاهی و ارتباط عمیق تر با خود و جهان در اپیزودهای آینده هر یک از این تکنیکها رو به صورت دقیق تر بررسی خواهیم کرد و تمرینهایی عملی برای تجربه اونها ارائه مییم ،همچنین مدیتیشن های جایگزینی رو که در چارچوب دارما طراحی شدن معرفی خواهیم کرد تا بتونید از نسخه های مدرن تر این روشها در زندگی روز مره بهره ببرید. این فصل فرصتیه برای کشف شیوه هایی که هزاران ساله انسانها رو در مسیر حقیقت و آرامش هدایت کردن.
