ناملایمات زندگیه امروز، شهرنشینی و استرس، خودش رو به شکل وسواس‌های فکری و دردهای فیزیکی به ما نشون میدند.
این دردها، اگر بهشون رسیدگی نشه، می‌تونند در تمام مراحل زندگیمون اثر بگذارند.
مدیتیشن، با افزایش هارمونی جسم و ذهن، در بخش نیمه‌هوشیار، روش بسیار موثری هستش برای التیام دردهای ما.
اگر تجربه‌ای در مدیتیشن ندارید و حین تمرین تمرکزتونو از دست می‌دید، این کاملاً طبیعیه و با تمرین و تکرار بیشتر ، توانایی ذهن شما افزایش پیدا می‌کنه.
لطفاً یک مکان ساکت و آروم، بدون مزاحمت پیدا کنید.
اگر حالت نشسته رو ترجیح می‌دید مطمئن باشید کمرتون در حالت راحتی قرار گرفته و فشاری روش نیست،
شونه‌هارو عقب بدید، گردن رو صاف کنید و دست‌هارو آروم روی پاهاتون قرار بدید.
اگه حالت خوابیده رو ترجیح می‌دید مطمئن بشید فشاری روی کمرتون نیست و اگر نیاز هست یک بالش زیر زانوتون بذارید.
هر موقع آماده بودید چشماتونو ببندید.
چند نفس عمیق بکشید و بدنتونو آروم کنید.
تنفس عمیق بعدی رو باهم انجام میدیم با ۴ شماره نفس عمیق و ۳ شماره حبس و ۴ شماره آروم بازدم انجام میدیم .
نفس عمیق : ۲ ۳ ۴
حبس : ۲ ۳
بازدم : ۲ ۳ ۴
یکبار دیگه مجدد تکرار کنید.
نفس عمیق ۲ ۳ ۴
حبس ۲ ۳
بازدم ۲ ۳ ۴
اجازه بدید تنفستون به ریتم طبیعی خودش برگرده.
به تنفس و بالا و پایین رفتن سینه و شکمتون توجه کنید.
به هوای سردی که وارد بینی میشه،
بعد وارد شش‌هاتون میشه،
گرم میشه و از بینیتون خارج میشه.
اگه گرفتگی تو عضلات بدنتون احساس می‌کنید اونو رها کنید.
پاهاتونو آروم کنید.
دست‌هاتون کنار بدنتون بگذارید، کف دست‌ها به سمت بالا و کاملاً آروم باشن.
پیشانیتونو صاف کنید و تمام اجزای صورتتونو آروم کنید.
دندوناتونو به هم فشار ندید.
زبان رو از سقف دهان جدا کنید تا فکتون آزاد باشه.
گردن و سرشونه آروم و بدون گرفتگی باشه.
الان هیچ گرفتگی تو عضلات بدن شما نیست.
کل بدنتون تو حالت آروم و ریلکس قرار داره.
خودتون رو در یک جنگل سرسبز تصور کنید.
شما در این جنگل تنها هستید اما کاملاً احساس امنیت می‌کنید.
جنگل پوشیده از درختای سر به فلک کشیده است.
صدای پرندگانی که از شاخه‌ای به شاخه دیگه می‌پرند رو می‌شنوید.
بوی درختان جنگلی و کمی نم، فضا رو پر کرده.
آرام روی برگ‌های نمناکی که سطح زمین رو پوشانده‌اند، شروع به قدم زدن کنید
قدم زدن در این جنگل، احساس خوبی به شما میده.
یک نفس عمیق بکشید و اجازه دهید هوای تازه وارد شش‌های شما بشه .
همین‌طور که قدم می‌زنید و به صدای قدم زدن گوش می‌دید، روبروی خودتون یک پل می‌بینید.
یک پل چوبی که شما رو به اون سمت جنگل میبره.
آروم و بدون عجله از روی پل رد بشید و به سمت دیگه جنگل برید.
گذر از روی این پل چوبی، شمارو آروم و آروم‌تر می‌کنه.
وقتی به اون طرف پل رسیدید، بدنتون کاملا سبک و آروم شده.
از کمی جلوتر، صدای آبشار به گوش می‌رسه… به طرف آبشار حرکت کنید.
وقتی آرام‌آرام دارید به سمت آبشار می‌رید، نسیم خنکی که می‌وزه، داونه‌های کوچک آب رو روی صورت و بدن شما پخش می‌کنه.
احساس خوبی به شما دست میده.
احساس خنکی و آرامش.
یک نفس عمیق دیگه بکشید.
هوای تازه آبشار رو تنفس کنید.
الان شما جلوی آبشار ایستاده‌اید… آبشار زیبا با آب زلال و درخشان.
این آبشار، تسکین‌دهنده دردهای شماست.
جلوی آبشار پلکانی وجود داره که به سمت برکه پایین آبشار میره.
آرام از این پلکان پایین برید.
هیچ عجله‌ای نیست.
هر زمان آماده بودید، وارد آب درخشان و التیام‌بخش این برکه بشین.
آب برکه، گرم و زلاله.
احساس خوبی در بدنتون دارید… احساس سبکی، گرما و التیام.
توجه تون رو معطوف بخش‌هایی از بدنتون کنید که درد و گرفتگی داره.
اجازه بدید آب برکه، دردهای شما رو تسکین بده.
بدنتون آرام و آرام‌تر میشه، گرما، بی‌وزنی، آرامش…
هر دردی، یک نشونه هستش برای نیاز به التیام… آب آبشار، التیام‌بخش دردهای شماست؛ فقط کافیه بهش اجازه بدید و خودتون رو در آب برکه رها کنید.
